Απόβαση Ρεπούσηδων στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων

Εφημερίδα το Παρόν της Κυριακής


Αγαπητέ κύριε Κουρή,
Από τα μέσα Οκτωβρίου του 2008 προκηρύχθηκε θέση λέκτορα στο μάθημα της Ναυτικής Ιστορίας στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Η θέση αυτή, μετά την αποχώρηση-παραίτηση του προηγούμενου καθηγητή κ. Ιωάννη Λουκά, παρέμενε κενή επί σχεδόν 4 χρόνια και η Σχολή Δοκίμων κάλυπτε τις ανάγκες του μαθήματος μέσω της πρόσληψης ωρομίσθιων καθηγητών. Παρουσιάστηκαν 4 υποψήφιοι με εξαιρετικές σπουδές και άρτια βιογραφικά: Η. Ηλιόπουλος, Π. Φουράκης, Ζ. Φωτάκης και Κ. Μέντης. Μετά την ουσιαστική παραίτηση του τελευταίου απέμειναν οι τρεις πρώτοι υποψήφιοι προς διεκδίκηση της θέσης.
Βάσει του νόμου που εξισώνει τις στρατιωτικές σχολές με τα πανεπιστήμια, η Σχολή όφειλε να ορίσει ενδεκαμελή επιτροπή η οποία θα λάμβανε την απόφαση. Πράγματι, αρχές Ιανουαρίου 2009 αυτό έγινε και ταυτόχρονα ορίστηκε και η τριμελής εισηγητική επιτροπή αποτελούμενη από τους: καθηγητή του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης Β. Γούναρη, επίκουρο καθηγητή Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου (ΕΚΠΑ) Ευάνθη Χατζηβασιλείου και λέκτορα ΕΚΠΑ Εκάβη Αθανασοπούλου. Τον Μάρτιο του 2009 η εισηγητική επιτροπή κατέθεσε την έκθεσή της προτείνοντας για τη θέση του λέκτορα τον κ. Ζήση Φωτάκη. Στη 2η θέση τοποθετούσε τον κ. Παναγιώτη Φουράκη και στην 3η τον κ. Ηλία Ηλιόπουλο. Όμως, ο τρόπος που η εισηγητική μεταχειρίστηκε τους κ. Φουράκη και Ηλιόπουλο δημιούργησε τεράστια ερωτήματα στο εσωτερικό της Σχολής, με αποτέλεσμα ν' αρχίσουν οι ψίθυροι. Πιο συγκεκριμένα, οι 2 προαναφερθέντες υποψήφιοι κυριολεκτικά «σφαγιάσθηκαν» αφού ούτε λίγο ούτε πολύ παρουσιάστηκαν είτε ως νομικά ανεπαρκείς είτε ως επιστημονικά λίγοι είτε ως ηθικά απαράδεκτοι για να υπηρετήσουν το μάθημα της Ναυτικής Ιστορίας στη Σχολή. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι τόσο ο κ. Ηλιόπουλος όσο και ο κ. Φουράκης έχουν, βάσει των βιογραφικών τους, αναπτύξει τα τελευταία χρόνια σημαντική σχέση με τη στρατιωτική εκπαίδευση υπηρετώντας ως ωρομίσθιοι καθηγητές σε διάφορες στρατιωτικές σχολές (Σχολή Εθνικής Άμυνας-ΣΕΘΑ, Σχολή Διοίκησης Επιτελών Ναυτικού-ΣΔΕΠΝ, Σχολή Μονίμων Υπαξιωματικών Ναυτικού-ΣΜΥΝ κ.ά.). Παράλληλα, ο κ. Ηλιόπουλος δίδαξε το μάθημα της Ναυτικής Ιστορίας στη Σχολή Δοκίμων το τρέχον ακαδημαϊκό έτος 2008-09. Για τον δε κ. Φωτάκη η κρίση της εισηγητικής επιτροπής ήταν απόλυτα διθυραμβική, σε τέτοιο σημείο που δημιουργούσε εύλογες απορίες. Πράγματι, έπειτα από έρευνα που πραγματοποιήθηκε εντός της Σχολής απεδείχθη η στενή σχέση του κ. Φωτάκη με τον καθηγητή Κ. Σβολόπουλο, διευθυντή του Ιδρύματος Κωνσταντίνος Καραμανλής. Επίσης είναι γνωστή τοις πάσι στην ακαδημαϊκή κοινότητα η σχέση του κ. Σβολόπουλου με τον κ. Χατζηβασιλείου, ο οποίος ήταν τελικώς ο προεδρεύων της εισηγητικής επιτροπής!
Ο εν λόγω τελικώς επιλεγείς υποψήφιος κ. Φωτάκης, με άρτιες σπουδές στο προκηρυχθέν γνωστικό αντικείμενο (όπως και ο κ. Φουράκης), δίδαξε το ακαδημαϊκό έτος 2007-08 το μάθημα της Ναυτικής Ιστορίας στη Σχολή Δοκίμων, χωρίς όμως τα προσδοκώμενα αποτελέσματα για τη Σχολή, η οποία την επόμενη χρονιά τον αντικατέστησε με τον κ. Ηλιόπουλο (ο οποίος έχει διδακτορικό στην Πολιτική Ιστορία). Ακόμα και σήμερα αποτελεί αντικείμενο συζήτησης μέσα στη Σχολή Δοκίμων το τηλεφώνημα του κ. Σβολόπουλου προς τον προηγούμενο διοικητή της Σχολής, ναύαρχο Κυριακίδη, προκειμένου ο κ. Φωτάκης να επανεπιλεγεί ως ωρομίσθιος το ακαδημαϊκό έτος 2008-09. Ο κ. Κυριακίδης όμως, συμβουλευόμενος και το υπόλοιπο εκπαιδευτικό συμβούλιο της Σχολής, απεφάσισε ν' αντικαταστήσει τον κ. Φωτάκη με τον κ. Ηλιόπουλο. Οι λόγοι ήταν η υπερφίαλη συμπεριφορά του κ. Φωτάκη έναντι μαθητών της Σχολής και συναδέλφων του καθηγητών, η έλλειψη συνεργατικότητας, καθώς και ορισμένα αρνητικά σχόλια που τον συνόδευαν από τη διδακτική του παρουσία στη ΣΜΥΝ. Ακούγεται δε ότι κατά τη διάρκεια ενός μαθήματός του στη ΣΜΥΝ χαρακτήρισε τις ναυμαχίες των Βαλκανικών Πολέμων της Έλλης και της Λήμνου ως «ναυμαχίες-μινιατούρες όπου απλώς έπεσαν μερικές κανονιές και άρα κακώς αποκαλούνται ναυμαχίες με την έννοια που τις αποκαλούν οι ξένοι», προκαλώντας μεγάλες αντιδράσεις ακόμα και μεταξύ των μαθητών της Σχολής. Επίσης, πάλι στη ΣΜΥΝ, είχε χαρακτηρίσει τους μπουρλοτιέρηδες του 1821 «ιστορική υπερβολή» (!) αμφισβητώντας ουσιαστικά τη συμβολή τους στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα. Τέλος (τα παραδείγματα είναι πολλά), στο διδακτορικό του, το οποίο ανατυπώθηκε με χρήματα του ελληνικού κράτους από την Υπηρεσία Ιστορίας Ναυτικού (ΥΙΝ), υποβαθμίζει πλήρως τον ρόλο των ελλήνων αξιωματικών στη ναυτική ιστορία της χώρας κατά την περίοδο 1910-1920, τονίζοντας τον καθοριστικό ρόλο πολιτικών και οικονομικών, ελληνικών και ξένων παραγόντων. Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος, που η Σχολή Δοκίμων είχε απορρίψει την αίτησή του για επαναπρόσληψη το 2008, επελέγη να διδάξει τη Ναυτική Ιστορία των Ελλήνων και μάλιστα μέσα στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων από τη θέση του λέκτορα! Μιλάμε για απόβαση των απανταχού Ρεπούσηδων στη Σχολή Δοκίμων!
Μια σειρά από άλλα περιστατικά αναδεικνύει την ποιότητα του εν λόγω ανδρός. Το πιο σημαντικό είναι η προφορική καταγγελία που έκανε μετά το Πάσχα προς τον νέο διοικητή της Σχολής Δοκίμων, υποναύαρχο Δημητριάδη, ο επί σειρά ετών καθηγητής Στρατιωτικής Ιστορίας της Σχολής Ευελπίδων και του Πανεπιστημίου Αθηνών Σπύρος Μπρέκης. Ειδικότερα, ο κ. Μπρέκης ενημέρωσε τηλεφωνικά τον διοικητή για το γεγονός ότι πριν από 4 χρόνια ο κ. Φωτάκης τον είχε επισκεφτεί στο γραφείο του προκειμένου να του ζητήσει κάποιες ακαδημαϊκές συμβουλές. Εκμεταλλευόμενος όμως ολιγόλεπτη απουσία του καθηγητή, ο κ. Φωτάκης μπήκε άνευ αδείας στον προσωπικό υπολογιστή του κ. Μπρέκη και «φόρτωσε» σε δισκέτες ολόκληρο το αρχείο Λεβίδη. Ακολούθως, προσπάθησε να διαφύγει, αλλά ο κ. Μπρέκης κυριολεκτικά τον έπιασε στην πόρτα αφαιρώντας του με τη βία τις δισκέτες. Το γεγονός αυτό ετέθη στη γνώση του εκπαιδευτικού συμβουλίου της Σχολής και ακολούθως ενημερώθηκε και ο Αρχηγός ΓΕΝ, αντιναύαρχος Γ. Καραμαλίκης, ο οποίος έδωσε εντολή να εφαρμοστούν τα δέοντα προκειμένου να μην εκτεθεί η Σχολή. Η εφημερίδα σας είχε την τόλμη να δημοσιεύσει ως παραπολιτικό σχόλιο τα ανωτέρω στο φύλλο της 7ης Ιουνίου 2009.
Εφημερίδα το Παρόν της Κυριακής